4 Ocak 2019 Cuma

Amerikan birliklerinin Suriye'den çekilmesi: kim kazanacak ve kim kaybedecek?

https://uainfo.org/blognews/1545475145-vyvod-amerikanskih-voysk-iz-sirii-kto-vyigraet-a-kto-proigraet-.html

Amerikan birliklerinin Suriye'den çekilmesi: kim kazanacak ve kim kaybedecek?



19 Aralık'ta öğle yemeğinden sonra, Başkan Donald Trump'ın bir tweet'i sosyal ağları kırdı ve Avrupa'daki dünya medyası ve ABD müttefikleri için bilgi bombası oldu. İlk başta anlaşılmaz ve geniş bir şey olarak kabul edilen Trump’ın mesajı, kısa bir süre önce yarı mistik medya raporları onu takip ettiğinde, Beyaz Saray’da anonim kaynaklara işaret ederek gerçek bir anlam kazanmıştı. Mesajlar, önde gelen uluslararası haber ajanslarının manşetlerini hızla ele geçirdi. Ve yarım saat içinde onay buldular ve Beyaz Saray'ın kendi duvarları içinde - ABD Suriye'den ayrılıyor.
Amerikan askeri birliğinin Suriye'de yakın gelecekte tamamen geri çekilmesi ile ilgili karar maviden bir cıvata gibiydi. Trump yönetiminin bu kadar ani ve hafif bir hareketiyle cesareti kırılan Amerika Birleşik Devletleri Avrupalı ​​müttefikleri, neler olduğunu hemen anlamadı. Ana Avrupa başkentlerinde üst üste birkaç saat sessiz kaldı. Birçok kişi ne söyleyeceğini bilmiyordu. Washington'daki Oval Ofis'teki telefon patlıyordu: herkes neler olduğunu bilmek konusunda sabırsızdı. Suriye'deki kanlı 7 yıllık savaşın en ölümcül ve kilit sonuçlarından biri Donald Trump'ın Twitter'ıyla sadece 2 dakikada gerçekleşti.
Belki de ABD’nin Suriye’deki birliklerini geri çekme kararının, Suriye’nin giden 2018’deki çatışmasının ana olayı olduğunu söylersem yanılmayacağım. Türkiye'nin yakın zamanda yaptığı açıklamada bile, kuzeydoğu Suriye işgalinin ülkedeki ve bölgedeki güç dengesini değiştirebilecek bir açıklama yaptığını gölgede bıraktı. Anlaşılan Donald Trump elinden gelenin en iyisini yaptı, böylece dünya medyasının hiçbir Türk cumhurbaşkanı tarafından askeri planlarıyla ilgisi dağılmayacaktı, ama unutulmaz çirkin Amerikan liderine olan yakın ilgileri korunacaktı. Sonuç olarak, Trump her zamankinden daha parlıyor, ancak herkes Erdoğan'ı çoktan unuttu.
Bununla birlikte, ABD Başkanı tarafından istekli kararının açıklanmasından bir gün sonra, duruma bölgesel ve küresel politika bağlamında bakacak olursanız, Suriye'de durumun daha da gelişmesi için dış hatlarını ortaya koymak zaten mümkün.
Devletler neden Suriye'den ayrılmaya karar verdi?
2016'daki seçim kampanyası sırasında Donald Trump, ABD’nin Suriye’deki çatışmaya katılımını eleştirerek masraflı ve anlamsız olarak niteledi. ABD’nin kuzeydoğu Suriye’de 2015’ten bu yana varlığını sürdürmesi, gereksiz olduğunu düşündü ve sık sık Amerikan birliklerini geri çekmek istediğini söyledi. Böylece, askerlerin geri çekilmesi konusundaki karar, her şeyden önce, cumhurbaşkanının bu konudaki kişisel görüşünden ve para biriktirmek ve israf etmemek için uzun süredir yapma arzusundan, en azından düşündüğü şekilde etkilendi.
ABD’nin Suriye’den çekilmesi, Trump’ın “Önce Amerika!” Dış politika doktrini ile tamamen tutarlı. Şimdi 2 yıldır ABD'nin bölgedeki çeşitli küresel süreçlere katılımını azaltmaya çalışıyor ya da sorumluluklarını diğer oyunculara, ideal olarak müttefiklerine kaydırmaya çalışıyor. Başlıca motivasyonu, en düşük maliyetle etkiden tasarruf etmektir. Onun içinde  son tweet  Suriye ABD Başkanı hakkında doğrudan ve şunları söyledi:
“ Birleşik Devletler, Ortadoğu’daki bir dünya polisi olmalı ve çoğu durumda bile takdir etmeyenleri korumak için insanların hayatlarını ve trilyonlarca dolarını harcayarak, karşılığında hiçbir şey almıyor mu? ”
Karmaşık jeopolitik oyunlara her zaman tamamen ilgisizlik gösteren ve kendi notlarını ve medyanın dikkatini yurtdışında çatışmaları çözmekten ziyade çeken Donald Trump'ın mantığına göre, ABD'nin Suriye'deki ve bölgedeki diğer ülkelerdeki askeri varlığı para ve zaman kaybıdır. O ve destekçileri, Devletlerin Orta Doğu ve dünya için yeterince çaba harcadıklarına ve sonsuza kadar başkaları için çalışamayacağına inanıyor. Başkan, her zaman Afganistan örneğini, ABD'nin dünya polisi rolünün anlamsızlığının bir simgesi olarak gösterdi.
ABD'nin Suriye'den çekilmesini tahmin etmek kolaydı. 1,5 yıl boyunca bunun hakkında yazdım. Bu süre boyunca Trump yönetimi Suriye'de nüfuzu koruma sorumluluğunu müttefiklerine kaydırmaya çalıştı. İlk başta orada Fransa, İngiltere, Almanya ve diğer NATO üyelerini sıkma girişimi oldu. Ancak Trump’ın İran’daki Avrupalılarla çatışması, NATO’nun taahhütlerinin bir parçası olarak savunma harcamaları ve ideolojik farklılıklar, kuzeydoğu Suriye’den sorumlu bir ittifak oluşturma planlarını engelledi. Daha sonra, birçok medya kuruluşunun yazdığı “Orta Doğu NATO” olarak adlandırılan bir fikir oluştu. Ancak, Mısır’ın Suriye’deki çatışmaya katılmayı reddetmesi ve bunun Suudi Arabistan’a hazırlıksız olması ve Emirlikler’in, Kürt topraklarındaki devletlerin işlevlerini Basra Körfezi’nden Arap ortaklarına devretme ihtimalini gömdüğü belirtildi. Ve ABD, Suriye'deki Kürt savaşçıların arasından 30.000'inci “sınır şartı” yetiştirmek ve eğitmek için iddialı bir plan başlatmaya çalıştı; Afit’in kuzeyindeki Kürt bölgesini Rusya’nın rızasıyla istila eden Türkiye’den yanıt aldı. Bu nedenle, Donald Trump, başka ne yapılabilir gerçekten anlamadı, sadece suçlamaya karar verdi.
Bu durumda, Trump doktrini (eğer öyle bir doktrin ise) genellikle kendisiyle çelişir. Başkan gezegendeki en büyük ve en güçlü orduyu komuta etmek istiyor, ancak aynı zamanda ülke içinde koruyarak diğer bölgelere ve savaşlara gitmiyor. İran’ı Amerika’nın ana düşmanı olarak ilan ederek sınırlamak istiyor, ancak aynı zamanda ABD askeri birliğini Suriye, Irak ve Afganistan’da sürdürmek için ağır bir yük olarak görüyor. Bütün bunlar, Devletlerin gerçekten net bir strateji veya doktrinine sahip olmadığını, bir kişinin zihninde dolaşan ve farklı fikirlerle desteklenen, çevresinin övünme ile karıştığı kaotik duygusal patlamaların ve kişisel görüşlerin olduğunu gösteriyor.
Bu kararı etkileyen ikinci faktör, ABD'nin kademeli olarak uluslararası hukuka girmesiydi. Gerçek şu ki, Devletler 2014'te Suriye'de ilk kez bir hava kampanyası başlattıklarında ve kısa süre sonra kuzeydoğu bölgelerinde askeri altyapı kurduklarında, bunun için oldukça güçlü bir nedenleri vardı: İslam Devleti'nin teröristlerine karşı mücadele. O sırada, militanlar Suriye topraklarının% 50'sinden fazlasını kontrol ediyordu ve tüm bölge için gerçek bir tehdit oluşturuyordu. Bununla birlikte, sonraki yıllarda, IG teröristleri tek bir askeri-politik güç olarak yenildi. 2017'de Suriye ve Irak'ta kontrol ettikleri bölgenin% 90'ını kaybetti.
Terörizm tehdidi ortadan kalktıktan hemen sonra, ABD’nin Suriye’de açtığı bir koalisyonun uluslararası yasal statüsü konusu yeniden tırmandı. Daha önceleri, Suriye’deki uluslararası hukuk normları açısından yasadışı olan eylemleri, İD ile mücadele etme gereği yüzünden gözünü kapattı, şimdi bu argüman artık işe yaramıyor. Böyle bir durum ABD'yi askeri varlığını yeni bir yolla topraklamaya zorladı ve hatta Doğu Suriye'deki Fırat vadisindeki son küçük terörist yerleşimini temizleme operasyonlarını sürükledi. Beyaz Saray'daki stratejik planlama krizi ve Trump'ın yeni Ortadoğu ihtilafına katılmaya ilgisizliği göz önüne alındığında, başkan en basit kararı almaya karar verdi: ayrılmak.
Buna ek olarak, Trump’ın kararı, Kürt topraklarını almak için ödeme yapma konusundaki isteksizliğinden etkilendi. Gerçek şu ki, Arap-Kürt birliklerinin Racca eyaletinin bir bölümünü ve kuzeydoğu Suriye'yi ele geçirmesinden bir yıldan fazla bir süre sonra, bu topraklardaki insani durum düzelmedi. Evler yıkılmış durumda, At-Tabka barajı sadece Şamlı Suriyeli mühendisler sayesinde çalışma koşullarında tutuluyor ve kamu hizmetleri, Şam'dan maaş alan Suriyeli kamu hizmetleri tarafından sağlanıyor, çünkü Kürtler bunu yapmak istemiyor. Ek olarak, sel ve kuraklık gibi artan iklim şokları tehdidi ABD'nin bu ülkelerdeki pozisyonunu ciddi şekilde kötüleştirebilir.
Sonunda, Amerikalıların böyle bir adım atması için yolu açan son belirleyici baskılardan biri, Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın ültimatomuydu. Ertesi gün, kuzeydoğu Suriye’deki Türk ordusu tarafından Türkiye'deki teröristlerin göz önüne alındığı yerel Kürt birliklerine karşı yeni bir askeri operasyon başlatıldığını duyurdu. ABD kuvvetlerinin ve müttefiklerini kuzeydoğudaki mevcudiyetine rağmen, Türkiye bu bölgeleri işgal edeceğini ve Kürtleri Fırat Nehri boyunca ilerlediklerini ve Manbidge kentini temel aldıklarını kontrol edeceğini açıkladı.
Böyle güçlü bir manevra ABD'yi harekete zorladı. Donald Trump bunu kendisinin, puanlarının ve unutulmaz tarzında bir sonraki seçim vaadini yerine getirmenin bir yolu olarak gördü. ABD’nin birliklerini Suriye’den çekme kararının temelini oluşturan Türk-Amerikan anlaşmalarıydı. Ve bunun resmi sebebi elverişli bir zamanda geldi - Doğu Suriye'deki Fırat Nehri üzerindeki Khadzhin şehri olan İslam Devleti'nin terörist teröristlerinden birinin Kürtlerinin Amerikan yanlısı askerler tarafından yakalanması.
Amerikalıların bakımından kim yararlanacak?
Her şeyden önce, Donald Trump'ın kendisi kazanacak . Reytingleri artacak ve evine geri döndüğü kendi askerlerinin yaşamları hakkında endişe duyan terör ve başkanın kartını oynayabilecek. Aslına bakarsanız, bu seçim iddialı mesajların bir karışımı, Trump'ın askerleri geri çekme kararı ile ilgili yakın zamanda yayınlanan video temyizindegörülebilir  .
Buna ek olarak, Donald Trump'ın seçim kampanyasını cömertçe finanse eden iki ABD silah şirketi ve bugün yönetimindeki en güçlü lobilerden biri bu karardan faydalanacak . Trump'ın dış politikasının ana faydalanıcıları olan “Lockheed Martin” ve “Raytheon” şirketlerinden bahsediyoruz. Aynı iki şirket, ABD ve Suudi Arabistan'da 2017 yılında 117 milyar dolarlık silah sözleşmesi emri topluyor, iki şirket de Türkiye'ye Patriot füze sistemi ve en son F35 uçağının partisini tedarik etmekten sorumlu. ABD Suriye'den çekildikten sonra, Suriye ile ilgili bir anlaşmanın bir parçası olarak Ankara'ya silah satma fırsatına sahip olacaklar. Hem Lockheed Martin hem de Raytheon, Trump yönetiminde güçlü lobicilik pozisyonlarını koruyor.
Amerikan askeri birliğinin ayrılışı Suriye'de mutlu bir şekilde alındı . Ancak, popülasyonun ilk tepkisi biraz karışık ve belirsizdi. İnsanlar sadece Amerika Birleşik Devletleri'nin aldığına ve ayrılmaya karar verdiğine inanmadılar. Bir süredir bunun bir numara olduğunu düşündüler ve Devletlerin güçlerin bir kısmını geri çekeceğini, ancak çoğunluğu bırakacaklarını söylediler. Ancak Amerikalıların ayrılışı, Başkan Beşar Esad'ın önderlik ettiği Suriye liderliği için iyi bir haber.
Kürtlerle ilişkilerin normalleşmesine ilişkin müzakereleri sürdürme fırsatı bulacak. Sonuncusu, Amerikalıların ayrılmasından sonra, Suriye ordusu, Türkiye ve Irak arasında duvara basılacak ve sıkıştırılacak. Esad'la uzlaşmaya gitmek zorunda kalacaklar, Türk birliklerinin yenilgisini önlemeye çalışacaklar, ardından topraklarını işgal edecekler. Şam için bu, doğu ve kuzeydoğu bölgelerinin en azından bir kısmını, savaş olmadan kontrol altına almak için harika bir fırsat. Bu, Beşar Esad’ın TÜM Suriye topraklarını Şam’ın kontrolünde iade etme politikasıyla tutarlıdır.
Ayrıca, Suriye liderliği için ABD’nin Doğu Suriye’deki askeri varlığı, Deir az-Zor ve Rakka illerindeki petrol ve doğal gaz depolarına el konulmasının önündeki bir engeldi. Şimdi olmayacak ve Suriye ordusu onları zorla iade edebilecek veya Kürtlerle pazarlık edebilecek. Ve eğer Devletler At-Tanf sınır kapısındaki birliklerini güneydoğusundan geri çekerse, Şam nihayet Irak sınırının bu bölümünü kapatabilecektir.
Rusya ayrıca ABD’nin çekilmesinden de faydalanacak . Amerika kıtasının geri çekilmesi, bir kaç yıl boyunca bunu hayal etmiş olan Vladimir Putin'e bir Yılbaşı hediyesi olabilir. Bugün Rusya Federasyonu, Avrupa ve komşu ülkelerle Suriye'deki durum, mültecilerin geri gönderilmesi ve ülkenin yeniden inşası konusunda ana müzakerecidir. Suriye'nin gelecekteki siyasi savaş sonrası çözümüne karar verilen Soçi ve Astana müzakere biçimleri, Amerikan yanlısı Cenevre sürecini destekledi. Ve ABD’nin Suriye’den çekilmesi, artık Kremlin’in ellerini çözecek.
Dahası, Suriye Kürtlerinin sert şekilde zayıflaması, Rusların onlarla temas kurmasını ve ABD'nin kuzeydoğu Suriye için bir ortak ve güvenlik garantörü olarak işlev görmesini sağlayacak. Rusya, uzun süredir Kürtleri, Suriye'nin Suriye'deki petrol ve doğal gaz alanlarına ulaşmalarını sağlamak ve ülkenin kuzeydoğu bölgesini istikrara kavuşturmak için Suriyelilerle pazarlık etmeye ikna etmeye çalışıyor.
Amerika’nın ayrılmasının bir sonucu olarak Suriye’de Rusya Federasyonu’nun güçlenmesi, Levant’ta kalıcı bir yer edinmelerini ve Suriye’de Türkiye ve İran’la birlikte tam egemenlik kazanmalarını sağlayacak. Ve bu da, Rusya Federasyonu'nun birkaç yıl boyunca kendisini Orta Doğu’daki güvenlik ortağı olan ve ABD’den daha istikrarlı bir şekilde koruyabilen, yeni Çatışma ve mültecileri eve getir. Bu tür diyaloglar, Rusya Federasyonu ile Avrupa arasında (örneğin ABD’nin geri çekilmesine rağmen Suriye’de kalan Fransa), Kremlin’e Suriye, Suriye’yi daha geniş bir şekilde Ukrayna’ya, Kırım’a, Donbass’a, Northern Kuzey’e ticaret yapmak için fırsat verecek. akış-2 "vb.
Benzer bir pozisyon İran'da paylaşılıyor . Amerika Birleşik Devletleri'nin ayrılışı İranlılar için bir rahatlama oldu. Birincisi, artık kimse artık Kürtleri korumuyor ve savunmasızlar, yani daha uyumlu olacaklar. İkincisi, askerliklerin geri çekilmesi sonucunda ABD’nin bölgesel pozisyonlarının zayıflaması, İran’ın manevra yaptırımlarını aşmak için alanını genişletmesine izin veriyor. Üçüncüsü, İranlılar, ABD’nin saldırıları korkusu olmadan Suriye topraklarında özgürce çalışabilecekler. İran, Rusya Federasyonu ve Türkiye ile birlikte Suriye ihtilafının çözülmesinde hâkim güç olmaya devam ediyor.
ABD’nin geri çekilmesi, Suriye’nin komşu ülkeleri için iyi bir haber.  Lübnan, Ürdün ve Irak, bu adımı Doğu Suriye’nin uzun vadeli istikrara kavuşması ve bölgesel ticaretin canlanması için karayolu ve demiryolu iletişiminin açılması için bir yol olarak görüyor. Üç ülke için de ticaret, bütçe açığını dengeleme ve Suriyeli mültecileri eve getirme yoludur.
Türkiye, ABD kararının ana yararlanıcılarından biri.. Amerikan birliklerinden ayrılmak Ankara'ya bir sürü ikramiye veriyor: Washington ile olan ilişkileri normalleştirme, “Patriot” füze savunma sistemini satın alarak kıymetli F35 uçaklarını alma, Suriye Kürtlerinin sorununu bağımsız olarak çözme ve Amerikan ordusuyla çatışmaktan korkmama ve “emniyet kemeri” hayalini gerçekleştirme yeteneği Suriye'nin kuzeyindeki sınır bölgesi boyunca. Cumhurbaşkanı Erdoğan'a göre ABD'nin geri çekilmesi, Suriye'nin kuzeyindeki yeni bir askeri harekatın duyurulmasıyla son rahatsızlığının zaferi. Büyük olasılıkla, Amerikan birliğinin geri çekilmesi konusu, Türklerin Kürtlere yönelik saldırgan operasyonlarını tartıştıklarında geçen gün Trump ile Erdoğan arasındaki bir telefon görüşmesi sırasında çözüldü. Bugün Ankara yetkilisi, Kürtlere yönelik operasyonu ertelediğini söyledi. Görünüşe göre,
Amerikalıları terk etmekten kim kaybedecek?
Her şeyden önce, ABD'nin kendisi stratejik bir perspektiften kaybedecek . Onların geri çekilmeleri, Türkiye ile Kürtler arasında seçim yapmak zorunda kaldıkları 2013-2014 döneminde kendilerini sürdüğü karmaşık bir ikilemin sonucudur. ABD’nin Suriye’den çekilmesi, onları durumu etkileme konusundaki operasyonel yeteneklerinden mahrum bırakacak. Ayrıca, nihayet Suriye ihtilafındaki ana ve son müttefiklerini de kaybedecekler - Washington'un kararını "arkadaki bir bıçak" ve "kidalovo" olarak gören Kürtler. Amerikan birliklerinin geri çekilmesi ABD'yi Suriye sürecinden daha fazla kesecek ve Suriye Anayasası Komisyonu'nun başlatılmasıyla 2019'da başlaması gereken, çatışma sonrası savaş anlaşması konusundaki uluslararası müzakerelerin dışında kalması daha muhtemel.
Beyaz Saray'ın asker çekme kararı, Washington'da gerçek bir eleştiri kasırgası yarattı. Politikacıların ve analistlerin çoğu, Trump’ın kararını, çoğunlukla askerlerini geri çekmesi nedeniyle ve ülkenin ulusal çıkarları için gerekli olan hiçbir şeyi almadığı için eleştirdi. Dış politika şahinlerinden biri olan Cumhuriyetçi Senatör Lindsay Graham, Trump'a eleştiriyle saldırdı:
" Bu karar - için bir zafer " İslam Devleti " , İran, Rusya, Esad bunu ülke için yıkıcı sonuçlara yol korkuyorum, bir bütün olarak bölge ve dünya Ayrıca olacak İslami radikalizmi mücadele ortakları çekmek için daha zor hale gelir ... Amerika'nın zayıflığının bir göstergesi . "
Bu kararın muhalifleri Trump'a 2014'teki nefretsiz Barack Obama gibi davrandığını hatırlattı: Sözünü yerine getirmedi ve Amerika'nın düşmanlarıyla savaşmayı reddetti, sadece kaçmayı tercih etti. Bu durumda, onların düşüncelerine göre, Devletler karşılığında hiçbir şey almaz, ancak yalnızca bölgesel konumlarını zayıflatır. Nebraskalı Cumhuriyetçi senatör Ben Sass, genel olarak " askeri birimlerin başkanlarının bu kararın nasıl verildiğine dair hiçbir fikri olmadığını" söyledi . Dış Politika Konseyi Başkanı Richard Haas da şöyle dedi:
" Kimse Suriye'de ABD çekilme koşulları için. Bazı bazı zaman sınırları belirlemek bilebilir? Veya Kürtlerin güvenliğini sağlamak için, Türklere gevezelik etti çıkış koşulları nedir? Ülkenin gelecekteki siyasi sistemin biçimine Rusça ile herhangi bir anlaşmaları var mıydı? " .
Donald Trump kendini yeniyor gibiydi. 2016'da gazileri, Amerikalı askerlerin akrabalarını ve misyonerlerinin akrabalarını yükseltmek için “erkekleri eve döndüreceğiz” ve “gereksiz savaşları sonlandır” mesajlarını değiştirdi. Ancak cumhurbaşkanı olduğunda, en sevdiği “Ben Obama değilim” kartını oynamak istedi, askerlerini geri çekme sözüne nasıl karşı çıktığını ve yalnızca Suriye'deki Amerikan varlığını güçlendirdiğini fark etmedi. Kimyasal silah kullanımının muhtemel kullanımından sonra 2017 ve 218'de Suriye'yi iki kez bombaladı, kuzeydoğudaki askeri birliği genişletti ve Suriye Kürtlerine yönelik silah ve mühimmat arzı hacmini artırdı. Tüm bunların gösterici olarak gösterilmesi için gerekliydi: Donald Trump, zayıf, zayıf ve korkak bir Barack Obama değil, güçlü bir başkandır.
Ancak, sorun Donald Trump'ın bu değerleri paylaşmamasıydı. Lobinin etkisinin yanı sıra kendi derecelendirmesine ve itibarına dayanıyordu. Suriye meselesini ayrıntılı ve tam olarak çözme zamanı geldiğinde, seçmenlere ne vaat ettiğini hatırladı. Bunu Washington'daki Suriye'deki önceki tüm hareketlerine tükürerek yaptı.
Bu, ABD için stratejik bir kayıptır, çünkü Rusya Federasyonu ve İran’ın Orta Doğu’da, en azından Levant bölgesinde. Bu nedenle, Trump’ın Suriye’ye ilişkin kararından bir gün sonra, Savunma Bakanı James Mattis'in istifa edip  bir mektup yazması şaşırtıcı değil  , Trump’ın Suriye manevrasına katıldığını, kimsenin görüşmediği, müttefiklerinin güvenini baltalamadığını düşündüğü bir mektup yazdığını belirtti. bu
Mattis ayrılırken, idare daha kaotik, daha az tutarlı ve kötü niyetli ve irrasyonel kararlara yatkın olacak, bir kişinin kafasında kaynaşacaktır.
Ayrıca kaybedenler Suudi Arabistan ve Körfez monarşilerinden gelen müttefikleri.. Amerikan birliğinin çekilmesinin açıklanmasından iki hafta önce, Suudi Arabistan ilk olarak Suriye'deki koalisyonun terörle mücadele hava saldırılarına katılmaya başladı. Riyad, batı ve güneydeki Suriye, İran ve Rus güçlerini ve kuzeydeki Türkiye'yi caydırmak için uzun vadeli bir müttefik olma umuduyla Suriye Kürtleriyle köprü kurmaya başladı. Bununla birlikte, Trump'ın kararı tüm bu planları mahvetti ve yönetimin, Devletlerin Suriye'nin İran karşıtı politikalarına güvenebilecekleri bir tür bölgesel yapı inşa etme girişimlerini düzleştirdi. Suudiler ve müttefikleri, Suriye'ye, müzakereler ve Şam'ın 2011 yılına kadar olduğu gibi bölgesel güvenlik mimarisine yeniden entegrasyonu yoluyla diplomatik ve barışçıl yollarla geri dönmeye çalışmaktan başka çareleri yok. Bu nedenle tesadüf değil Emirlikler’in ana elçisi olan Sudan Devlet Başkanı Omar Al Bashir, Suriye’nin başkentini ziyaret etti. Ve yakında Irak Cumhurbaşkanı Bargam Salih Suriye'ye gelecek.
Kayıp ve bazı Avrupa ülkeleri, 2011'den bu yana Suriye'deki "haklı sebep "lerine inanıyordu . Özellikle de nahoş, Birleşik Devletler’in Suriye’deki Uluslararası Koalisyon’un önleyici kampanyasına aktif olarak katılan müttefikleriydi. Onlar için Beyaz Saray'ın kararı tatsız bir sürprizdi.
Britanya’da  Trump’ın İslam Devleti teröristlerine karşı kazandığı zafer hakkındaki açıklamasına katılmıyorlardı. İngiltere Savunma Bakan Yardımcısı bunun doğru olmadığını söyledi. Ancak, Washington’un doğrudan eleştirilmesinden kaçınmaya çalışan Başbakan Theresa May, Amerikan birliklerinin birkaç gün önce çekilmesini tartıştıklarını belirtti. İngilizlerin bunun farkında olduğundan şüpheliyim, ancak tanımlanmamış bir Brexit'in arifesinde ana müttefikleriyle ilişkilerini bozma korkusu, Mayıs hükümetinde hüküm sürüyor.
Dışişleri Bakanı  Almanya'da Heiko Maas, ABD’nin Suriye’deki ihtilaftaki tutumunun değişmesinden duyduğu şaşkınlığı dile getirdi. Washington, bir hafta önce, Suriye'deki birliğinin daha iyi zamanlara kadar orada kalacağını tüm gücüyle gösterdi. ABD Cumhurbaşkanı Ulusal Güvenlik Danışmanı John Bolton, Amerikan birliklerinin İran’ı içermek için Suriye’de kalacağını ve güçlerini oradan, sonsuza dek oradan kaldırana dek açıkça kalacağını belirtti. Ve ABD'nin Suriye özel temsilcisi James Jeffrey - Bolton'ın protégé - "Atlantik Konseyi" ile yaptığı röportajda, Beşar Esad Amerikan kuvvetlerinin çekilmesini bekliyorsa, "çok uzun bir süre beklemek zorunda kalacağını" belirtti. Resmi Berlin için ani bir strateji ve söylem değişikliği tam bir sürpriz oldu. Şimdi Almanya, Suriye’de ABD olmadan yeni bir ihtilafın patlayacağından korkuyor. Berlin, Suriye’de yeni bir istikrar garantisi arayacak
Fransa , ABD'yi eleştirmede en aktif hale geldi  . Suriye'deki “İslam Devleti” teröristlerinin mağlup edilmediğini ve Kuzeydoğu’daki askeri birliklerinin Amerikalıların ayrılmasına rağmen yerinde kalacağını söylediler. Fransızlar Suriye'yi terketmek istemiyor, Türklere, Ruslara ve İranlılara bırakıyor. Onlar için basitçe ayrılmak ve böylece yenilgilerini imzalamak en iyi taktik değildir. Ayrıca, ülkeyi ve "sarı yelekleri" protesto etmek için her yönden kuşatmakta olan Başkan Emmanuel Macron için, insanları iç sorunlardan uzaklaştırmak ve küresel konumlarını güçlendirmek için dış politikada faaliyet göstermek gerekiyor. Bununla birlikte, Fransa kuzeydoğuyu kendi başına tutamayacak, bu nedenle Körfez'deki monarşiler arasında ortak aramak zorunda kalacak,
Kaybeden İsrail olarak kabul edilebilir . Başbakan Benjamin Netanyahu, Trump’ın kararının İsraillileri Suriye’de İran’a karşı savaşlarını hızlandırmaya zorlayacağını söyledi. Onun için ABD’nin geri çekilmesi, Tel Aviv’e göre İsrail’in sınırları dahil Suriye’deki varlığını güçlendirecek olan İranlılara güçlü bir geçiş. Bu, İsrail’i Batı ve Doğu Suriye’deki İran yanlısı gruplara yönelik hava saldırılarını sürdürmeye ya da İran’ın varlığını güçlendirmeyeceğine dair güvence vermeyi yayarak Rusya Federasyonu’na yaklaşmaya zorlar. Benzer bir şema, Suriye ordusunun askeri kampanyasında, bu yılın ilkbahar ve yaz aylarında Güney Suriye’de de çalıştı.
ABD'nin Suriye'den küresel ölçekte çekilmesinin sonuçları?

Donald Trump'ın kararı, çığır açıcı bir karar aldı ve ABD askeri varlığının düşünüldüğü, Orta ve Doğu’daki ülkeleri terk etmek için değerli rüyasına yol açtı. Suriye'deki faaliyetlerinin tamamlanmasının duyurulmasından hemen sonra, Beyaz Saray, şartının yarısının Afganistan'dan çekileceğini ve ayrıca Irak'tan asker çekilme ihtimalini göz önünde bulunduracağını açıkladı.
Trump yönetiminin böyle bir politikası, aslında ABD’nin Washington’da 17 yıldır baskın hale gelen teröre karşı yaklaşımına aykırı. 11 Eylül 2001'den sonra Amerika Birleşik Devletleri, yalnızca uzun vadeli bir ABD askeri varlığının teröristlerin Amerika Birleşik Devletleri'ni tehdit edecek ve Amerika topraklarına ulaşacak bir yapı oluşturamayacağına dair garanti verebileceğine karar verdi. Ve bu varlığın dayandığı yerel ittifaklar, uluslararası terörizm için potansiyel olarak üreme potansiyeli olan devletlerin istikrarının anahtarıdır. Ancak bundan sonra, Trump’ın Suriye’ye vereceği karardan ve muhtemelen Irak ve Afganistan’la ilgili benzer kararlardan sonra bu yaklaşım ölecek.
ABD’nin Suriye’den çekilmesi, Orta Doğu’daki Devletlerin jeopolitik rakipleri için birçok fırsat yaratacaktır. Washington Suriye, Suriye ve komşu ülkelerdeki konumunu kaybedecek - Lübnan, Irak, Ürdün, Türkiye, Rusya, Çin ve İran’ın önünü açacak. Bu oyuncuların bölgedeki operasyonel yeteneklerini arttırmak ve ABD'nin bıraktığı etki boşluğunu doldurmalarının sonucu olarak diplomatik konumlarını güçlendirmek, onları Orta Doğu'daki baskın güç yapacak.
Rusya, Suriye'de baskın güç olma şansını yakalayacak ve bu da birçok devlet için değerli bir ortak olacaktır: Basra Körfezi'ndeki monarşiler, Suriye, İsrail ve Avrupa'nın komşuları. İran, ABD yaptırımlarını atlamak ve Levant'taki geniş askeri istihbarat ağı üzerindeki baskıyı hafifletmek için ek fırsatlar alacak. Suudi Arabistan ve Emirlikler, saldırgan ve saldırgan bir politikadan Suriye'ye, Rusya Federasyonu ile yakınlaşmaya dayanan uzlaşmacı ve diplomatik söylemlere geçmek zorunda kalacaklar.
Küresel olarak, Devletler giderek daha fazla kendilerini kapatmakta, diğer bölgelerden kaynakları almakta ve birçoğunun doldurmak isteyeceği bölgesel güvenlik için tehlikeli bir etki yaratmaktadır. Bu sadece Orta Doğu için değil aynı zamanda Avrupa, Afrika ve Asya için de geçerlidir. Savunma Sekreteri'nin istifası James Mattis ve birisinin radikal trampistlerden birisinin gelmesi, ABD ile NATO’daki müttefikleri arasında ittifakı daha da zayıflatacak derin bir çatışmaya yol açabilir. Ve ABD birkaç ay içinde gerçekleştiğinde Suriye’den çekilmek, İslam Devleti’nin teröristleriyle savaşmak için 2014 yılında kurulan Uluslararası Terörle Mücadele Koalisyonunu imha edecek.
Donald Trump'ın Suriye konusundaki kararı, ABD’nin bu ihtilaftaki asıl yenilgisi ve değerler, çok taraflı diplomasi ve ortak çıkarlara dayanan eski liberal dünya düzeninden, büyük güçlerin jeopolitik oyunları ve kuru ticaret yaklaşımının alaycı prensiplerine dayanan yeni bir uluslararası sisteme geçiş ittifaklar ve fırsatlar.
storіnki üzerinde Pіdpisuysya  dan UAINFO  
https://uainfo.org/blognews/1545475145-vyvod-amerikanskih-voysk-iz-sirii-kto-vyigraet-a-kto-proigraet-.html

Gönderen zaman:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)